Значыць, ну, так, праўда, гэта самае, як той казаў, зразумела, скажам

Словы-паразіты – гэта “лішнія” або “дзяжурныя” словы: значыць, ну, так, праўда, гэта самае, як той казаў, зразумела, скажам….

1. 
   гукі (э-ээ, а-аа, м-мм);
   
2. 
   часціцы (ну-у, вось, так);
   
3. 
   знамянальныя словы: займеннікі, прыслоўі, дзеясловы і г.д. (разумееш, слухай, карацей, верагодна, падобна);
   
4. 
   спалучэнні словаў (уласна кажучы, гэта самае, так бы мовіць).
   

• 
  Бедны слоўнікавы запас;
  
• 
  Дрэннае валоданне тэмай гутаркі;
  
• 
  Дрэннае веданне фактычнага матэрыялу;
  
• 
  Нізкая хуткасць мыслення;
  
• 
  Хваляванне, спешка.
  

1. 
   “Пане дабрудзею, тваё бабскае дзела – маўчаць! Я, собственно, вось-цо-да, спрытны – тонка панімаю, што і як раблю”. - пане дабрудзею, собственно, вось-цо-да
   

2. 
   “Тудэма-сюдэма, куды тут садзіцца! Ноч на дварэ, кабыла за плотам, паўвярсты да дому, а гэты, тудэма-сюдэма, начніца касавокая, не вытрымаў, каб людзям не нарабіць уночы неспакойства”. - тудэма-сюдэма
   

3. 
   “Мы, значыцца, доўга заплюшчвалі вочы на э-ээ… праблему з, так бы мовіць, тваім навучаннем, вось… але больш, мякка кажучы, рабіць гэтага не будзем”. - значыцца, э-ээ, так бы мовіць, вось, мякка кажучы
   

4. 
   “Мы, прабачце, тут бяром, бачыце, нават больш, скажам так, з таго, што трэба…” - прабачце, бачыце, скажам так
   

5. 
   “Ну што, будзем, гэта самае, маўчаць ці адказваць?” - ну што, гэта самае
   

6. 
   Карацей, набыў я нарэшце квіток на сайце, але, блін, на самалёт спазніўся. - карацей, блін